Παράρτημα Γ στο Gallup ΕΣΜΑ – Αναφορά Παραίτησης Γ. Γούλιου

Στο παρόν Παράρτημα  παρατίθεται αυτούσια η αναφορά παραίτησης ενός εκ των πλέον εκλεκτών στελεχών της ΣΜΑ που δυστυχώς δεν βρίσκεται σήμερα εν ζωή. Όμως η όλη του σταδιοδρομία μέσα στην Π.Α, δηλαδή οι θέσεις ευθύνης από τις οποίες πέρασε, σε συνδυασμό με τις εξαιρετικές μεταπτυχιακές σπουδές που έκανε στο ξακουστό Πανεπιστήμιο ΜΙΤ των ΗΠΑ αλλά και η καριέρα του στην ελεύθερη αγορά που τον τίμησε με την θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου της ΕΑΒ  ΑΕ για περισσότερο από 5 έτη, τον κάνουν φωτεινό παράδειγμα για όλους τους αποφοίτους της ΣΜΑ. Αξίζει λοιπόν να δεί κανείς  τόσον τον τρόπο με τον οποίο ένα τόσο σοβαρό και υπεύθυνο άτομο αντέδρασε όταν έφτασε το θέμα στο απροχώρητο κατά τα δικά του κριτήρια.
Αυτό που έχει όμως μεγάλη σημασία για την παρούσα μελέτη είναι το γεγονός ότι τα προβλήματα  που αποτυπώνονται πεντακάθαρα στο gallup που κάναμε έχουν διαχρονικό χαρακτήρα καθόσον επισήμως  είχαν κατατεθεί στην Υπηρεσία με την αναφορά παραίτησης  που ακολουθεί χωρίς δυστυχώς να ληφθεί καμία μέριμνα  πλην εκείνης της αύξησης των οργανικών θέσεων των ανωτάτων.
Η συνεχιζόμενη μη αναγνώριση του ρόλου των Μηχανικών της Π.Α έχει αρχίσει δυστυχώς να λαμβάνει διαστάσεις περίεργες αφού οι πλέον νευραλγικές Μονάδες της ΔΑΥ όπως είναι τα Εργοστάσια (ΚΕΑ, Α/Κ+ΕΕΟ, MM+EE, & ΜΑΚ) δεν αποτυπώνονται με τους θυρεούς τους στον ιστοχώρο της Π.Α στη θέση που τους αρμόζει τόσον από πλευράς ιστορίας όσον και από πλευράς αποστολής, σαν να μην υπάρχουν καθόλου, ενώ εντελώς νεότευκτοι σχηματισμοί επιπέδου Μοίρας και Σμήνους αμφιβόλου αναγκαιότητας φιγουράρουν πρώτοι και καλύτεροι. Αυτό δείχνει ένα πνεύμα στρεβλό που πρέπει επιτέλους να διορθωθεί με βάση την κοινή λογική και την ιστορία της Π.Α
Ο Πρόεδρος                                                                Ο Γενικός Γραμματέας
Υπτχος (ΤΑ) ε.α                                                       Σγός (ΤΑ) ε.α.
Δημήτριος Πετρίδης                                                         Πάνος Ξενοκώστας
ΑΚΡΙΒΕΣ   ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ   ΑΠΟ  ΤΟ  ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ
Προς: κ. Επιτελάρχη ΔΑΥ                                    Ταξχος (ΤΑ) Γεώργιος Γούλιος του Βασιλείου (ΑΜ 6778)
Κοιν: Ταξχο (ΤΑ) Γ. Γούλιο                                 Δντής Γ’ Κλάδου ΔΑΥ
Αθήνα 12 Απριλίου 1994
Συν Φ (17)
ΘΕΜΑ:  Λόγοι Υποβολής Παραίτησης
1.      Σας αναφέρω ότι με άλλη αναφορά μου με ίδια ημερομηνία υπέβαλα αναφορά παραιτήσεως όπως αυτή προβλέπεται από την σχετική Πάγια Διαταγή του ΓΕΑ.
2.      Με την παρούσα αναφορά θα ήθελα να αναφέρω τους λόγους της παραιτήσεώς μου, διότι επιθυμώ να τους καταστήσω γνωστούς και να συμπεριφερθώ υπεύθυνα απέναντι στην Υπηρεσία ως έντιμος και πιστός Στρατιώτης όπως επί τριάντα έτη υπηρέτησα.
3.  Οι κύριοι λόγοι της υποβολής της παραίτησής μου είναι οι ακόλουθοι:

α) Οι αποδοχές μου ως Ταξίαρχου της Π.Α. δεν ανταποκρίνονται στο έργο που προσφέρω, δηλαδή σης ευθύνες και αρμοδιότητες που μου έχουν ανατεθεί διαχειριζόμενος δαπάνες πολλών εκατομμυρίων δραχμών και υλικό – μέσα και εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας αξίας πολλών δισεκατομμυρίων Επί πλέον με τις αποδοχές μου είναι δύσκολη έως αδύνατη η δυνατότητά μου να προσφέρω στην οικογένειά μου μια ανεκτή και στις κόρες μου όλα εκείνα τα μέσα που θεωρούνται απαραίτητα και τελείως αναγκαία ώστε να εξελιχθούν σε άξιους πολίτες της Ελληνικής κοινωνίας και προς όφελός τους αλλά και προ όφελος της Πατρίδας.

β)  Έχοντας υπηρετήσει σχεδόν τριάντα χρόνια την Πολεμική Αεροπορία, και θέλω να πιστεύω σωστά, προσφέροντας σ’ αυτή όλο μου το δυναμικό και τις δυνατότητές μου, έχω εξαντλήσει όλα τα στοιχεία εκείνα που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν στον εαυτό μου την περαιτέρω παραμονή μου στο όπλο.

γ) Δεν διαβλέπω τώρα αλλά και στο ορατό μέλλον κίνητρα υλικά ή και ηθικά τα οποία θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν την παραμονή στη Πολεμική Αεροπορία.

δ) Επειδή η ροή εξέλιξης στους αξιωματικούς Μηχανικούς είναι πολύ μικρή, πιστεύω ότι η παραίτησή μου και η αποστρατεία μου θα υποβοηθήσει την εξέλιξη των νεωτέρων μου, διότι η εξέλιξη αυτή δεν είναι τόσο θετική σε σχέση με άλλες ειδικότητες.

4.      Επειδή την Πολεμική Αεροπορία στην διάρκεια των τριάντα ετών την αγάπησα και θα την αγαπώ, θεωρώ επιβεβλημένο τώρα που υπέβαλα την παραίτησή μου να σας υποβάλω υπό μορφή παραρτημάτων ορισμένες σκέψεις οι οποίες πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη σε μελλοντικές σχεδιάσεις για το καλό της Πολεμικής Αεροπορίας και της χώρας. Τις σκέψεις αυτές τις αναφέρω για το καλό της ΠΑ. και όχι του προσώπου μου διότι ακριβώς τις υποβάλλω μετά την παραίτησή μου, χωρίς να αποσκοπώ σε ίδιο όφελος.
5.      Θα είμαι ευτυχής αν στο μέλλον αντιληφθώ ότι κάποια από αυτές τις σκέψεις μου υποβοήθησε στην βελτίωση της ΠΑ.
6.       Παρακαλώ για τις δικές σας ενέργειες.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α
ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΜΟΥ ΤΗΣ 12 – 4 – 94

ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΣΤΗΝ Π.Α


ΣΚΟΠΟΣ

1.      Σκοπός του παρόντος είναι να εξετασθεί η θέση των τεχνικών στην Π.Α. και η αναγκαιότητα να εξελίσσονται οι τεχνικοί μέχρι τον βαθμό του Αντιπτέραρχου.
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ – ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ Π.Α.
2.  Ως γνωστόν οι Τεχνικοί της Π.Α. έχουν τρεις ειδικότητες:

α. Του Αεροναυπηγού Μηχανικού

β. Του Ηλεκτρονικού Μηχανικού

γ. Του Mηχανικού Αεροπορικών Έργων

3.      Η Π.Α. είναι κατ’ εξοχήν τεχνολογικό όπλο και η τεχνολογική – τεχνική συμμετοχή στην εκπλήρωση της αποστολής της είναι αυταπόδεικτη. Ειδικότερα:

α. Οι Αεροναυπηγοί Μηχανικοί έχουν πλήρη συμμετοχή στην αποστολή και τις επιχειρήσεις του όπλου αφού κύριο έργο τους είναι να διατηρούν υψηλή διαθεσιμότητα και μαχητική ικανότητα στα οπλικά συστήματα της Π.Α. και ιδιαίτερα στα Α/φη της. Η διατήρηση της υψηλής διαθεσιμότητας πιστεύουμε ότι αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την υψηλή μαχητική ικανότητα της Π.A. και ναι μεν οι ιπτάμενοι αποτελούν την αιχμή του δόρατος, οι μηχανικοί όμως αποτελούν το κοντάρι του δόρατος.

β. Οι Ηλεκτρονικοί Μηχανικοί έχουν την ευθύνη της διατήρη­σης υψηλής διαθεσιμότητας και της βέλτιστης εκμετάλλευσης των RADAR Ε­δάφους, των τηλεπικοινωνιακών μέσων και των ηλεκτρονικών των οπλικών συστημάτων των Α/φών, των Α/Α όπλων και των τηλεκατευθυνόμενων βλημά­των και συμβάλλουν τα μέγιστα στη μεγιστοποίηση της μαχητικής ικανότητας και την επιτυχή εκτέλεση της αποστολής.

γ. Οι Μηχανικοί Αεροπορικών Έργων έχουν την ευθύνη της αποκατάστασης και διατήρησης σε άριστη λειτουργική κατάσταση των διαδρόμων προσγειώσεως καθώς και των άλλων εγκαταστάσεων. Με το έργο τους συμβάλλουν αποφασιστικά στην επιτυχή εκτέλεση της αποστολής.

4.      Από τα ανωτέρω φαίνεται ότι οι τεχνικοί συμβάλλουν αποφασιστικά και είναι από τους κύριους παράγοντες για την επιτυχή έκβαση των επιχειρή­σεων της ΠΑ. Άλλωστε μια σύγκριση – παρατήρηση με τους άλλους Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων δείχνει ότι:

α) Στο Στρατό τα ίδια – παρόμοια έργα που εκτελούνται από τους τεχνικούς της Π.Α. εκτελούνται από όπλα όπως οι Διαβιβάσεις και το Μηχανικό, τα οποία όπλα για λόγους επιχειρησιακούς μαζί με το Πυροβολικό ονομάζονται όπλα υπoστήριξης.

β. Στο Ναυτικό αντίστοιχα έργα εκτελούνται από τους Mηχαvι­κούς οι οποίοι θεωρούνται βάσει της Νομοθεσίας όπλο.

ΦΥΣΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΗΣ Π.Α.
5.      Είναι προφανές και αυτονόητο ως αιχμή του δόρατος οι ιπτάμενοι να αποτελούν τη φυσική ηγεσία όλου του προσωπικού της Π.Α.
6. Πέραν αυτών όμως είναι προφανές ότι η Π.Α. ως άκρως τεχνολογι­κό όπλο στην πλειοψηφία του στελεχώνεται από Τεχνικούς διαφόρων προε­λεύσεων, βαθμών και βαθμίδων. Το 53% περίπου του Μονίμου Στρατιωτικού και Πολιτικού προσωπικού της Π.Α. είναι τεχνικοί.
7. Φυσική ηγεσία των Ανωτέρω είναι οι Τεχνικοί Αξιωματικοί προερχόμενοι από το Τμήμα Μηχανικών της Σχολής Ικάρων.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΒΑΘΜΩΝ

8. Μέχρι το 1974 στην Π.Α. υπήρχε μόνο ένας Αντιπτέραρχος Ιπτάμε­νος ο οποίος ήταν Αρχηγός του ΓΕΑ, πέντε Ιπτάμενοι Υποπτέραρχοι και έ­νας Υποπτέραρχος Τεχνικός.
9. Μέχρι τότε λοιπόν η Τεχνική Ηγεσία ήταν ένα σκαλοπάτι κάτω από τον Αρχηγό της ΠΑ. στον οποίο ανήκε απ ευθείας αφού είχε τη θέση του Τεχνικού Επιθεωρητή της Π.Α. και υπήγετο απ ευθείας στον Αρχηγό.
10. Μετά το 1974 με την ανάπτυξη της Π.Α. σε μέσα, εξοπλισμό και κυρίως στο ρόλο που πλέον έγινε αποδεκτό ότι παίζει η Αεροπορία σης επιχειρήσεις, έγινε σε διάφορους χρόνους η ακόλουθη αναβάθμιση στους Ιπτα­μένους:

α Δόθηκε ο βαθμός του Πτεράρχου και η Νομοθετημένη δυνα­τότητα να γίνεται Αρχηγός ΓΕΕΘΑ.

β. Αναβαθμίστηκαν στο βαθμό του Avτιπτεράρxoυ οι θέσεις του Αρχηγού Τακτικής Αεροπορίας και του Υπαρχηγού ΓΕΕΘΑ.

γ. Αναβαθμίστηκαν οικονομικό οι Βαθμοί του Αρχηγού ΓΕΑ και του Αρχηγού Α Τ Α αφού στο μισθολόγιο αποτελούν ξεχωριστή βαθμίδα και είναι:

Πτέραρχος – Αρχηγός ΓΕΕΘΑ

Aντιπτέραρχoς – Αρχηγός ΓΕΑ

Αντιπτέραρχος – Αρχηγός ΑΤΑ

Αντιπτέραρχος

Υποπτέραρχος

11. Στο ίδιο διάστημα αναβαθμίστηκαν και οι άλλες ειδικότητες ως α­κολούθως:

α. Στην ειδικότητα των Ιατρών δόθηκε ο Βαθμός του Υποπτεράρχου

β. Σε όλες τις ειδικότητες που έχουν καταληκτικό βαθμό Ταξιάρxoυ δόθηκε ο βαθμός του Υποπτεράρχου έστω και αποστρατευτικά.

12. Από τα ανωτέρω διαφαίνεται ότι σε όλες τις ειδικότητες πλην Τε­χνικών υπήρχε κάποια αναβάθμιση των Βαθμών.

ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ Π.Α. ΩΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΥ ΟΠΛΟΥ

13. Η Π.Α. είναι εξόχως τεχνολογικό όπλο. Ως τέτοιο τα τεχνικό θέμα­τα αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο για την αύξηση της μαχητικής ικανότη­τας της Π.Α. μαζί με την επιχειρησιακή εκμετάλλευση και την βελτίωσή της.
14. Μέχρι τα τέλη του 70 στο ΓΕΑ λειτουργούσε η Τεχνική Επιθεώρη­ση η οποία υπήγετο απ ευθείας υπό τον ΑΓΕΑ του οποίου αποτελούσε ειδικό επιτελείο. Όλα τα θέματα Τεχνικά, Διοικητικής Μέριμνας (Εφοδιασμός, Οικο­νομικό), Προμηθειών ήταν απαραίτητο να σχολιάζονται από τον Τεχνικό Επι­θεωρητή, λειτουργούσε δηλ. ως ένας άτυπος Β Υπαρχηγός.
15. Με την αναδιοργάνωση του ΓΕΑ, την δημιουργία τεσσάρων κλά­δων και την δημιουργία της Γενικής Επιθεώρησης η Τεχνική Επιθεώρηση υ­πήχθη υπό την Γενική Επιθεώρηση υποβαθμίστηκε και σήμερα αποτελεί ένα απλό τμήμα υπό την Δ/νση Επιθεωρήσεων της Γενικής Επιθεώρησης.
16. Η ανάπτυξη της Π.A., η πολυπλοκότητα των θεμάτων, η απαίτηση να λειτουργήσει η ΠΑ. με τεχνικοοικονομικά κριτήρια, απαιτεί αφ ενός μεν την ύπαρξη υπό τον κ. ΑΓΕΑ ενός Τεχνικού Συμβούλου αφ ετέρου την αποκέντρωση του έργου και την απαλλαγή από τον μεγάλο φόρτο του -Υπαρχη­γού ΓΕΑ. Έτσι η δημιουργία θέσεως Β Υπαρχηγού στο ΓΕΑ με αρμοδιότητες σε θέματα Τεχνικά και Διοικητικής Μέριμνας όπως εφοδιασμός – οικονομικό κ.α είναι επιτακτική και εκ των ουκ άνευ στα πλαίσια μάλιστα της οικονομι­κής στενότητας, που υπάρχει σήμερα στη χώρα και ιδιαίτερα στην Π.Α.
17. Η Π.Α. δεν αρκεί να επιτελεί το έργο της με οποιοδήποτε κόστος, πρέπει να το επιτελεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και με το ελάχιστο δυ­νατό κόστος.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
18. Από την ανωτέρω ανάλυση διαπιστώνεται επιτακτική η ανάγκη για τα ακόλουθα:

α. Η αναβάθμιση των Τεχνικών μέσα στην ΠΑ. δημιουργώντας θέση Αντιπτεράρχου Τεχνικού

β. Η δημιουργία θέσεως Β Υπαρχηγού στο ΓΕΑ η οποία θα στελεχώνεται από Τεχνικό.

γ. Νομοθετική ρύθμιση παρόμοια με του Ναυτικού ώστε οι Τε­χνικοί (προελεύσεως Σχολής Ικάρων) να τυγχάνουν της ίδιας αρχαιότητας ως όπλο υποστήριξης, όπως είναι ρυθμισμένο και στο Στρατό και το Ναυτικό. (Στη ρύθμιση αυτή ίσως θα πρέπει να εξετασθεί η ένταξη ως τρίτης κατηγορίας όπλο και η ειδικότητα των Ε.Α.).

δ. Η ανάληψη Διοικήσεως της ΔΑΥ μετά μάλιστα και τον διαχω­ρισμό της σε ΔΑΥ και ΔΑΕ από Τεχνικό Aξιωματικό και κατά προτίμηση τον Αντιπτέραρχο, με επιτελάρχη Ιπτάμενο.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β
ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΜΟΥ ΤΗΣ 12 – 4 – 94

ΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΡΟΑ ΥΠΟΒΟΛΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Τ .Α.

Γενικά


Για να γίνει αντιληπτό τo πρόβλημα και οι αιτίες που οι Αξ/κοί ΤΑ υποβάλλουν παραιτήσεις είναι αναγκαίο να δοθούν ορισμένα εισαγωγικά στοιχεία επάνω στα οποία θεμελιώνεται το πρόβλημα και από τα οποία αναβλύζoυν οι αιτίες των παραιτήσεων.
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Α) Μορφωτικό Επίπεδο κατά την Εισαγωγή στη Σχολή.

Όπως γενικά είναι αποδεκτό και από μελέτες έχει αποδειχθεί αλλά και τελευταία οι βαθμολογίες των πανελληνίων εξετάσεων δείχνουν το επίπεδο νοημοσύνης καθώς και το μορφωτικό επίπεδο των μαθητών που εισάγονται στο Τμήμα Μηχανικών της Σχολής είναι πολύ υψηλό.
Τα στοιχεία αυτά υποδηλώνουν ότι το πρωτογενές έμψυχο υλικό που εισάγεται στο Τμήμα Μηχανικών έχει όλα τα εχέγγυα στοιχεία για να δημιουργηθούν επιστήμονες-τεχνικοί Aξιωματικοί με ‘υπερβολικό’ θα μπορούσε να λεχθεί ζήλo για μάθηση και δημιουργικότητα.
Επίσης όμως λόγω του επιπέδου τους γνωρίσoυν τον εαυτό τους και επιζητούν την αναγνώρισή τους.
Τα στοιχεία αυτά, συνεχίζουν να ισχύουν σε όλη τους την επαγγελματική καριέρα μέσα στις τάξεις της Π.Α. ή και εκτός αυτής. Έτσι, η πλειοψηφία για να μη πούμε η ολότητα, επιζητεί-επιδιώκει με κάθε μέσο και τρόπο υπηρεσιακό ή μη υπηρεσιακό την περαιτέρω μόρφωσή της και την αναγνώρισή της.
Β) Πρώτες Εντυπώσεις από την Εισαγωγή τους στις Μονάδες της Π.Α
Εκτός από τις αρχικές αναστολές, που δημιουργούνται ήδη μέσα στη Σχολή, τα πρώτα ερεθίσματα από την ένταξή τους στις Πολεμικές Μονάδες δημιουργούν τις πρώτες εντυπώσεις για την αναγνώριση των προβλημάτων που οδηγούν στα αίτια των παραιτήσεων.
Η πρώτη τους εντύπωση είναι η ισοπέδωση πτυχίων όχι τόσο στο επίπεδό τους αλλά σε θέσεις που κατέχονται από μεγαλύτερούς τους τεχνικούς Τ.Α όπου άνετα. και χωρίς κανένα προβληματισμό εναλλάσσονται σχεδόν σε όλες ης θέσεις με τεχνικούς ΤΥ. Αυτό στα νεανικά αγνά μυαλά με ιδέες και ιδανικά είναι το πρώτο ισοπεδωτικό στοιχείο των ιδανικών τους.
Γνωρίζοντας ότι αυτό είναι παρά πάσα έννοια λογικής αλλά και νόμων και στη διεθνή πρακτική αλλά και στις τεχνικές μονάδες της χώρας δημιουργεί ακόμη περισσότερους προβληματισμούς.
Στη συνέχεια οι διάφορες αποφάσεις της Π.A επιτείνoυν αυτούς τους προβληματισμούς.

ΑΙΤΙΕΣ


Στη συνέχεια θα αναπτυχθούν οι κύριες αιτίες, που οδηγούν στην αθρόα υποβολή παραιτήσεων αλλά και στο αίσθημα απομάκρυνσης στους νέους τεχνικούς.

Α) Μη αναγνώριση του Έργου των Τεχνικών ΤΑ

Το έργο που εκτελούν οι τεχνικοί και ιδιαίτερα οι Τ.Α., είναι και ο αντικειμενικός σκοπός και η αποστολή της ΠΑ., δηλ. η διατήρηση της υψηλής διαθεσιμότητας και ετοιμότητας των οπλικών συστημάτων και γενικό, του υλικού της Π.Α.
Ιδιαίτερα ο ρόλος των Τ.Α. γίνεται ακόμη πιο σημαντικός όσο αυξάνoυν – τουλάχιστο είναι επιθυμητό από την ηγεσία της χώρας να αυξάνoυν – οι προσπάθειες για τεχνολογική αυτοδυναμία και το άνοιγμα προς διαφορετικές πηγές προέλευσης των οπλικών συστημάτων, πολιτικές που αυξάνoυν τις απαιτήσεις τεχνικής σχεδίασης και τυποποίησης.
Ενώ λοιπόν το έργο αυτό έχει αναληφθεί από τους Aξκoύς Τ Α και λόγω των ειδικευμένων γνώσεων που απαιτούνται και λόγω του αυξημένου αισθήματος ευθύνης, η αναγνώριση διαχέεται σε φορείς – επιτροπές όπου συνήθως μετέχουν και Aξιωματικοί άλλων ειδικοτήτων με ελάχιστη ή μηδενική συμμετοχή στο συνολικό έργο.
Μια τέτοια οργάνωση – χρησιμοποίηση – εκμετάλλευση των ικανοτήτων – εργασίας και γνώσεων των ΤΑ. δημιουργεί ή/και επιτείνει την απογοήτευσή τους, αφού βλέπουν -διαπιστώνουν ότι το προϊόν της εργασίας τους, που από τη φύση-χαρακτήρα, τους είναι αδιανόητο να αρνηθούν ή και να μη το προσφέρουν στη τέλεια δυνατή μορφή να το επωφελείται άλλη ομάδα και να μη αναγνωρίζεται τούτο στους Τ.Α.
Β) Συμμετοχή στις Αποφάσεις – Εξάσκηση Εξουσίας


Οι ευθύνες που αναλαμβάνουν οι Τ.Α σε όλα τα επίπεδα της Π.Α είναι πολύ μεγάλες ουσιαστικές και όχι μόνο τυπικές.
Χαρακτηριστικό της ανάληψης τέτοιων υψηλών ευθυνών είναι η υπερβολική αλλά κυρίως η ουσιαστική συμμετοχή των Τ Α στους διάφορους φορείς χωρίς τεχνικό Τ.Α. Προϊστάμενο, ομάδες εργασίας και επιτροπές με σπουδαίο αντικείμενο, στις οποίες εκτελούν το ουσιαστικό έργο αλλά τυπικά και ουσιαστικό ή στο επίπεδο του φορέα της επιτροπής κ.λ.π. ή και υψηλότερα έχουν υποτίθεται συμβουλευτικό χαρακτήρα. Το έργο αυτό χρησιμοποιείται από πρόσωπα ξένα προς την ειδικότητα και δεν υπάρχει αναγνώριση του έργου αυτού έξω από τις Επιτροπές.
Επίσης και το κυριότερο, το έργο τους αυτό πολλές φορές κρίνεται και αξιολογείται από πρόσωπα, τα οποία είναι αδύνατο να έχουν τις γνώσεις – εμπειρίες-παραστάσεις κλπ, που έχουν οι Τ.Α. με αποτέλεσμα οι κρίσεις και οι αποφάσεις αυτές να μην είναι πάντα σύμφωνες προς αυτό το οποίο είναι τεχνικό -επιχειρησιακό -οικονομικά συμφέρον για την ΠΑ. Χρειάζεται η διευκρίνηση εδώ, ότι μετά την έκφραση των επιχειρησιακών απαιτήσεων η επιχειρησιακή αξιολόγηση αποτελεί μέρος της τεχνικής αξιολόγησης από τεχνικούς και καμία σχέση δεν έχει με αυτό που στην Π.Α. συνηθίζουμε να λέμε επιχειρησιακό.
Όλες αυτές οι ευθύνες σύμφωνα με την θεμελιώδη αρχή του management για εναρμόνιση ευθυνών και εξουσίας θα έπρεπε να συνοδευόντουσαν από την αντίστοιχη συμμετοχή στην εξoυσία και στη λήψη αποφάσεων.
Τούτο όμως δεν γίνεται στη πραγματικότητα. Εξετάζοντας προσεκτικά την οργάνωση της Π.Α τις αρμοδιότητες των – διαφόρων φορέων κλπ., διαπιστώνεται ότι η συμμετοχή των τεχνικών στις αποφάσεις και στην εξουσία είναι μηδαμινή.
Χαρακτηριστικό των διαστάσεων, που έχει το πρόβλημα της έλλειψης συμμετοχής σης αποφάσεις και εξoυσίες από τους Τ.Α. είναι ότι η τεχνική ηγεσία δεν έχει καμιά αποφασιστική αρμοδιότητα ακόμη και σε θέματα που αφορούν καθαρά τεχνικούς και τεχνικό έργο, παρόλο, που αυτή έχει την ευθύνη για το έργο τους.
Αυτή η εμφανής έλλειψη συμμετοχής σης αποφάσεις και εξουσίες από την τεχνική ηγεσία είναι πολύ εμφανής μέχρι και στους νέους ανθυποσμηναγούς (ΤΑ) με αποτέλεσμα να απογοητεύονται να απομακρύνονται από την τεχνική ηγεσία με ανάλογη μείωση του κύρους της και αφαιρώντας έτσι και τους ηθικούς δεσμούς, που ίσως να έδιναν την δυνατότητα να ανταποκριθούν σε κάποιο μέρος στις ευθύνες τους. ­

Χαρακτηριστικά αναφέρονται ότι:

α) Συνήθως οι εκθέσεις ικανότητας συντάσσονται από μη τεχνικούς.

β) Οι κρίσεις-προαγωγές γίνονται από συμβούλια όπου η πλειοψηφία είναι μη τεχνικοί

γ) Οι τοποθετήσεις μεταθέσεις γίνονται από φορέα μη τεχνικό και ο τεχνικός κάνει απλά εισηγήσεις και δεν έχει ούτε καν αρμοδιότητες τμηματάρχη.

δ) Η ροή – εζέλιξη – οροφή προσωπικού καθoρίζεται από φορέα που δεν έχει καμία σχέση με τους τεχνικούς και ίσως χωρίς να απαιτείται να ζητήσει συμβουλευτικά στοιχεία από τεχνικούς.

ε) Η τεχνική εκπαίδευση (σε όλο της το εύρος) ελέγχεται από μη τεχνικό φορέα.

στ) Η ΔΑ Υ, ο κυριότερος φορέας χάραξης της πολιτικής συντήρησης αλλά και υλοποίησής της, διοικείται από μη τεχνικό Aξιωματικό.

Όλη αυτή η φόρτιση με αυξημένες ευθύνες και η αντίστοιχη εκμηδένιση στη συμμετοχή των αποφάσεων και στην εξoυσία είναι μεγάλη απογοήτευση για τους τεχνικoύς Τ.Α, όχι μόνο επειδή διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχει εξoυσία στους Τεχνικούς Τ.Α. όπως θα έπρεπε, αλλά και κυρίως από το γεγονός ότι η έλλειψη αυτή μπορεί πολλές φορές να οδηγήσει λόγω ελλείψεως εξειδικευμένων γνώσεων σε αποφάσεις λανθασμένες που μπορεί να είναι ζημιογόνες για την Π.Α. αλλά και για ολόκληρη τη χώρα.
γ. Ισοπέδωση Χρησιμοποίησης Τ Α- ΤΥ
Το επίπεδο μόρφωσης-γνώσεων των ΤΑ είναι και τυπικά αναγνωρισμένο με το πτυχίο ή πτυχία Ανωτάτων Σχολών Τεχνικών που έχουν αποκτήσει.
Η Αεροπορία στην πλειονότητα των θέσεων, σχεδόν στην ολότητα, έχει ισοπεδώσει την διαφορά αυτή και έχει την ευχέρεια να χρησιμοποιεί τεχνικούς είτε Τ.Α. ή Τ.Υ. χωρίς διάκριση.
Στο σημείο αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί το σχόλιο σαν να αντιτίθεται στην υψηλή προσφορά των Τ.Υ. και στις διακεκριμένες ικανότητες, που πολλοί έχουν. Αλλά η διεθνής πρακτική, αλλά και η νομολογία και σε άλλα κράτη και στην Ελλάδα, για τεχνικές εργασίες προβλέπει την απαίτηση χρησιμοποίησης τεχνικών πτυχιούχων Ανώτατης Σχολής στις θέσεις ευθύνης.
Δεν είναι δυνατόν το κράτος να απαιτεί πτυχιούχο τεχνικό για τεχνικό διευθυντή, διευθυντή παραγωγής, διευθυντή ποιοτικού ελέγχου, διευθυντή συντήρησης μηχανολογικού εξoπλισμoύ αν η τεχνική μονάδα έχει προσωπικό πάνω από 30-40 άτομο, έχει εγκατεστημένη ισχύ πάνω από ένα μικρό αριθμό KW ή έχει αξία επένδυσης πάνω από μερικά εκατομμύρια δραχμές, και η Π.Α. να έχει μονάδες με πάνω από 100-200 άτομα με εγκατεστημένη ισχύ εκατοντάδων KW και αξίας του κάθε α/φους ή- Radar πολλών εκατομμυρίων δολλαρίων με μη πτυχιούχους στις θέσεις κλειδιά.
Η μη ύπαρξη μηχανισμού ελέγχου της οικονομικής αποτελεσματικότητας της συντήρησης και αξιoλόγησης του προσωπικού με αυτό το κριτήριο δεν κάνει εμφανείς τις διαφορές.
Το κυριότερο όμως είναι ότι όλοι οι Αζιωματικοί Τ.Α. βλέπουν αυτή την ισοπέδωση και απογοητεύονται και απογοητεύονται πολύ μικροί και διοχετεύουν έτσι το δυναμικό τους και τις δυνατότητές τους σε άλλες απασχολήσεις εκτός Π.Α. πράγμα που τελικά καταλήγει ζημιογόνο για την Π.Α.
Μάλιστα αυτό πρέπει να συνδυασθεί και με την οικονομική αναστολή που υπάρχει (οι Τ.Υ. με τα ίδια χρόνια υπηρεσίας παίρνουν περισσότερα ή περίπου τον ίδιο μισθό).

Δ) Εξέλιξη

Η εξέλιξη των Αξιωματικών ΤΑ. στην Π.Α. μπορεί να χαρακτηρισθεί το λιγότερο απογοητευτική.
Αρκεί να αναφερθεί ότι στη σειρά (χρονολογία εισόδου στο όπλο) που άλλες ειδικότητες και ιδίως ιπτάμενοι αρχίζουν να είναι Σμήναρχοι, εκεί οι Τ.Α. είναι ακόμη Αντισμήναρχοι.
Σε συνδυασμό μάλιστα και με την ισχύουσα αρχαιότητα (Νόμος 178) υπάρχει το φαινόμενο νεώτεροι στη Σχολή και ηλικία, να είναι ανώτεροι.
Το εξελικτικό πρόβλημα επιτείνεται ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι οι Αξιωματικοί Τ.Α. συνήθως χρησιμοποιούνται σε θέσεις που προβλέπεται βαθμός ανώτερος αυτού που φέρουν (ΔΥΠ, Μοίραρχοι κλπ.)
Γίνεται δε ακόμη απογοητευτικότερη η κατάσταση αν αναλογισθεί κανείς ότι στους βαθμούς. που υπάρχει το πρόβλημα (Σμηνάρχου- Αντισμηνάρχου) μολονότι υπάρχουν κενές θέσεις για τους Τ.Α – οι οποίες δημιουργούνται από τις αθρόες παραιτήσεις αρχαιοτέρων Τ Α – δεν γίνονται προαγωγές αν δεν προαχθούν οι ομοιόβαθμοί τους ιπτάμενοι, και οι θέσεις διατίθενται σε άλλες ειδικότητες.
Έτσι είναι πλήρης η απογοήτευση αφού και χρησιμοποιούνται σε θέσεις ανωτέρου βαθμού και θέσεις κενές υπάρχουν.

Ε) Αναγνώριση



Βασική αρχή του Management είναι η αναγνώριση του έργου που επιτελεί κάποιος, είτε με ηθικά ή με υλικά μέσα και η αναγνώριση αυτή πρέπει να είναι ανάλογη με το έργο που προσφέρεται.
Το έργο και ο ρόλος των Τ.Α. στην αποστολή και το έργο της Π.Α. είναι πολύ υψηλό και συνεχώς αποκτά μεγαλύτερη σπουδαιότητα, αφού:

α) Οι απαιτήσεις τεχνικής σχεδίασης προγραμματισμού και τυποποίησης συνεχώς αυξάνουν λόγω της χαραγμένης πολιτικής για τεχνολογική αυτοδυναμία και ανεξαρτητoπoίηση από τις πηγές προμήθειας και την ανάπτυξη της Πολεμικής Βιομηχανίας.

β) Aυξανόμενη σπουδαιότητα για την αυξημένη διαθεσιμότητα και ετοιμότητα των οπλικών συστημάτων, υλικών και μέσων με το μικρότερο δυνατό κόστος δηλ τεχνικοοικονομική βελτιστοποίηση του έργου της Π.Α.

γ) Η Π.Α. σαν κατ’ εξoχή τεχνολογικό όπλο παρακολουθεί για να μη πούμε καθιερώνει, την αλματώδη εξέλιξη της τεχνολογίας με αποτέλεσμα να αυξάνει διεθνώς αλλά και στην Ελλάδα ο ρόλος, ο αριθμός και η σπουδαιότητα του επιστημονικού – τεχνικού προσωπικού. Η προσαρμογή της Π.Α. στη πραγματικότητα αυτή είναι απόλυτα αναγκαία.

Παρόλη όμως τη σπουδαιότητα αυτή του ρόλου και του έργου των Τ.Α., ουδεμία αναγνώριση έχει γίνει προς τους Τ.Α. και μάλιστα θα μπορούσαμε να πούμε μάλλον αντικίνητρα υπάρχουν.
Η αναγνώριση αυτή θα μπορούσε να γίνει είτε ηθικά είτε υλικά.
Στη συνέχεια θα αναπτυχθούν διάφορα προβλήματα – αιτίες παραίτησης των Τ.Α. που θα έπρεπε να εξετασθoύν και να επιλυθούν σαν αναγνώριση του έργου τους. Όσα έχουν αναπτυχθεί δεν θα αναπτυχθούν πάλι.

1.      Εξελικτικό Πρόβλημα

2.      Αρχαιότητα μεταξύ Ομοιοβάθμων

Είναι γνωστό ότι με τον ισχύοντα νόμο η μόνη διάκριση που γίνεται είναι ότι οι ιπτάμενοι είναι αρχαιότεροι όλων των άλλων και οι υπόλοιποι ανεξάρτητα προέλευσης, έργου κλπ  βρίσκονται στην ίδια κατηγορία. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ιπτάμενοι χρόνια νεώτεροι να είναι αρχαιότεροι Λόγω δε του προβλήματος της εξελίξεως, το πρόβλημα επιτείνεται και με άλλες ειδικότητες που λαμβάνουν τους Βαθμούς ταχύτερα.

3.      Ισοπέδωση Χρησιμοποίησης Τ.Α – Τ.Υ.

4.      Συμμετοχή στις αποφάσεις και λήψη αποφάσεων από μη σχετικούς σε τεχνικά θέματα.

5.      Οικονομική Αναγνώριση.



Η Π.Α. και οι Ένοπλες Δυνάμεις γενικότερα, είναι η μόνη περιοχή στο Ελληνικό Κράτος αλλά και διεθνώς που ακολουθεί ανάποδη πολιτική προς την αναγνώριση των τεχνικών μέσω του τεχνικού επιδόματος. Ενώ εκτός Ε.Δ. οι πτυχιούχοι τεχνικοί έχουν υψηλότερο τεχνικό επίδομα από τους τεχνίτες σης Ε.Δ. οι Τ.Υ. (Yπαξιωματικoί – εξ Yπαξιωματικών) λαμβάνουν τεχνικό επίδομα ενώ οι Τ.Α. δεν παίρνουν καθόλου.
Και εδώ λοιπόν καταπατείται βασική αρχή του management που αναφέρει ότι η αμοιβή πρέπει να είναι ανάλογη με το προσφερόμενο έργο (σπουδαιότητα υπηρεσιών για την αποστολή και το έργο της Π.Α., ποιότητα έργου, παραγωγικότητα, δημιουργικότητα). Όταν μάλιστα είναι διαπιστωμένο ότι οι εξ υπαξ/κών με τα ίδια χρόνια υπηρεσίας και τα ίδια οικογενειακά βάρη, παίρνουν τα ίδια ή και λίγο περισσότερα χρήματα, είναι απορίας άξιο η επιδίωξη πτυχίων ή και η επιδίωξη για εισαγωγή σε Ανώτατες Σχολές.

Αν μάλιστα κανείς αναλογισθεί και την αμοιβή, που θα είχε εκτός Π.Α ή έχουν αντίστοιχοί του εκτός ΠΑ, τούτο επιτείνει την απογοήτευση.

Στ. Μη αναγνώριση του Προβλήματος από την ηγεσία της Π.Α

Αν όλες οι παραπάνω αιτίες είναι απογοητευτικές και η κάθε μία είναι αρκετή για να οδηγήσει στη παραίτηση, είναι αποκαρδιωτικό ότι η ηγεσία της Π.Α. δεν δείχνει να έχει αντιληφθεί το πρόβλημα αυτό καθ εαυτό και την έκταση του με τα πραγματικά αίτια. Αυτό φαίνεται από την έλλειψη κάθε ενέργειας ή και προγραμματισμό για λύση των προβλημάτων αυτών. έστω και μακροπρόθεσμα, ενώ αντίθετα γίνεται χρήση κατασταλτικών μέτρων σε όσες τυχόν περιπτώσεις τέθηκε θέμα για τα προβλήματα αυτά (πειθαρχικές, ποινικές διαδικασίες, μη αποδοχή παραιτήσεων κλπ.).
Η εξομάλυνση των προβλημάτων, που οδηγούν στις αθρόες παραιτήσεις θα ξεκινήσουν μόνο όταν η ηγεσία της ΠΑ αvαγνωρίσει το πρόβλημα.

ΛΗΠΤΕΑ ΜΕΤΡΑ – ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ

Για να ανασταλεί αυτή η αθρόα υποβολή παραιτήσεων και κυρίως για να αποκατασταθεί η ψυχική και ηθική επαφή των Τεχνικών Τ.Α. με την Αεροπορία γενικότερα και την Τεχνική τους ηγεσία και να σταματήσει κατά κάποιο τρόπο το αίσθημα φυγής που όλοι οι Αξιωματικοί Τ.Α. από πολύ νεαροί (σχεδόν από τη Σχολή) έχουν, τα ακόλουθα είναι ορισμένα από τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν:

α. Η ηγεσία της Π.Α. πρέπει να αντιληφθεί πλήρως το πρόβλημα και τούτο να γίνει γνωστό στους Αξιωματικούς Τ.Α. και με λόγια αλλά και με έργα. Τ α έργα αυτά πρέπει να προγραμματισθούν και να εκδηλωθούν με ένα πρόγραμμα βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων λύσεων.

β. Βραχυπρόθεσμα Μέτρα.

Στη κατηγορία αυτή εντάσσονται τα μέτρα εκείνα τα οποία θα πρέπει να εκδηλωθούν άμεσα και η λήψη των μέτρων αυτών θα. είναι μια απτή απόδειξη του ενδιαφέροντος της Ηγεσίας της Π.Α. για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.
1)     Εξελικτικό
Είναι δυνατό άμεσα να επιλυθεί με προαγωγή Τ.Α στον προβλεπόμενο χρόνο και διορθωτικές ενέργειες ως Παράρτημα «Α».
2)     Οικονομική Αναγνώριση
Είναι δυνατόν να επιτευχθεί αν στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο για το μισθολόγιο των Στρατιωτικών περαστεί τροπολογία, που να προβλέπει ειδικό
επίδομα. Η οικονομική επιβάρυνση είναι της τάξεως των 200 εκατομμυρίων περίπου ετησίως.
3)     Θέμα Αρχαιότητας
Στο υπό σύνταξη Νομοσχέδιο για τροποποίηση-αντικατάσταση του Νόμου 178/69. να προβλεφθεί διάταξη ότι ως προς την αρχαιότητα οι Αξιωματικοί Τ.Α. βρίσκονται στο αριστερό της σειράς των Ιπταμένων που αποφοίτησαν μαζί και ότι οι Ιπτάμενοι και Τεχνικοί ΤΑ. είναι αρχαιότεροι όλων των ομοιοβάθμων όλων των ειδικοτήτων.
Επίσης να προβλεφθεί διάταξη ώστε να μη δύναται να προαχθεί Ιπτάμενος ή Τεχνικός Τ.Α. αν δεν έχει προαχθεί ο τελευταίος Ιπτάμενος ­ή Τεχνικός της προηγούμενης σειράς.
4)     Ισοπέδωση Πτυχίου
Στους υπό αναδιοργάνωση κανονισμούς οργάνωσης των Μονάδων και των Επιτελείων να προβλεφθεί ότι σε θέσεις κλειδιά των Μονάδων (Δ ΥΠ, ΤΠΕ, Μοίραρχος Μ.Σ.Β, Γραφεία Επιθεωρήσεων Μοιρών) αλλά και στις θέσεις των. Επιτελείων και λοιπών Μονάδων, που το έργο είναι έργο πολιτικής, σχεδίασης, ποιότητας εργασιών κλπ. θα επανδρώνονται μόνο από Αξιωματικούς Τ.Α.
5)     Εξάσκηση Εξουσίας – Συμμετοχή στις Αποφάσεις

Άμεση επανίδρυση του ΤΕΧΤΕΔ υπό τον Κλαδάρχη Γ, που θα έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα και ευθύνη για τις τοποθετήσεις – μεταθέσεις, εκπαίδευση και γενικά εξέλιξη των τεχνικών.
Άμεση παροχή εξουσιών για τεχνικά θέματα στον Κλαδάρχη Γ’ του ΓΕΑ, Υπτχο Τ.Α. που θα είναι υπεύθυνος και θα έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα και εξουσία για τεχνικά θέματα και σαν τέτοια εννοούνται όλα τα θέματα από τα απλά μέχρι αξιολογήσεις συστημάτων κλπ., δηλαδή θα πρέπει να παίζει το ρόλο κατά κάποιο τρόπο τού Υπαρχηγού για τεχνικά θέματα.
Πρέπει να γίνει τέτοια αναδιοργάνωση ώστε όλοι οι φορείς. τεχνικών θεμάτων να αναφέρονται απ’ ευθείας σε τεχνικούς μέχρι το επίπεδο του Δ/ντή Γ’ Κλάδου Γ.Ε.Α.
Οι κρίσεις και αξιολογήσεις των διαφόρων εργασιών των τεχνικών Τ.Α. να γίνεται από φορείς που κατ’ ελάχιστο στη πλειοψηφία τους θα απαρτίζονται από τεχνικούς Τ.Α.
6)     Αύξηση Οροφής
Εκδήλωση ενεργειών ώστε από φέτος ο αριθμός των εισαγομένων στη Σχολή να μην είναι μικρότερος από 60 μαθητές και αυτό να συνεχισθεί.
7)     Αναγνώριση
Να καθιερωθεί ότι κάθε έτος τουλάχιστο το 20% των μηχανικών ανά σειρά, θα μεταβαίνουν για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό.
γ. Τα ακόλουθα μέτρα είναι μεσοπρόθεσμα – μακροπρόθεσμα, ο προγραμματισμός όμως των οποίων πρέπει να ξεκινήσει άμεσα.
1)     Αναδιοργάνωση Π.Α

Πρέπει να μελετηθεί η αναδιοργάνωση της Αεροπορίας ώστε οι τεχνικοί να αναφέρονται σε τεχνικούς μέχρι το επίπεδο του Β υπαρχηγού Γ.Ε.Α. που πρέπει να είναι τεχνικός και να λαμβάνει αποφάσεις για τεχνικά θέματα.
Οι θέσεις πρέπει να είναι ξεκάθαρα κατανεμημένες μεταξύ Τ.Α. και Τ.Υ., σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική και νομολογία χρησιμοποιήσεως των τεχνικών. Βεβαίως θα υπάρχουν και κοινές θέσεις όπως Aξ/κός Γραμμής ­Προϊστάμ. Συνεργείου κινητήρων, Περιοδικών Επιθεωρήσεων κλπ., αλλά και πάλι θα πρέπει να ξεκαθαρισθεί η ποσοστιαία κατανομή αυτών των κοινών θέσεων.
Η επάνδρωση ορισμένων θέσεων που τα θέματα δεν είναι καθαρό τεχνικό αλλά ούτε και επιχειρησιακά, όπως Διευθυντής ΔΙ, Δ2, Δ4, Κλάδου Δ και άλλες, πρέπει να είναι κοινές με τους Ιπταμένους και να εναλλάσσονται σ’ αυτές Τεχνικοί Α και Ιπτάμενοι.

2)     Αύξηση Οροφή Αξ/κών Τ.Α

Πρέπει να εκδηλωθούν ενέργειες ώστε να αυξηθεί η οροφή από τους Αξ/κούς Τ.Α έτσι ώστε να ανταποκρίνεται σης απαιτήσεις της Π.Α και για την ομαλή εξελικτική τους πορεία.
3)     Συμβούλια Κρίσεων – Προαγωγών
Πρέπει να εκδηλωθούν ενέργειες ώστε η σύνθεση των _ συμβουλίων να αλλάξει και η πλειοψηφία των μελών να είναι τεχνικοί εφ’ όσον οι κρινόμενοι είναι τεχνικοί.
4)     Αναγνώριση Πτυχίου από την Πολιτεία

Πρέπει να εκδηλωθούν ενέργειες προς την Πολιτεία ώστε το πτυχίο του Τμήματος Μηχανικών της Σ.Ι. να αναγνωρίζεται σαν ισότιμο με αυτά των Πολυτεχνείων, Πολυτεχνικών Σχολών και να γίνεται άμεση-αυτόματη εγγραφή στο Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδας, στα αντίστοιχα τμήματα.  Αεροναυπηγών Μηχανικών, Ηλεκτρονικών Μηχανικών και Πολιτικών Μηχανικών.
Τέλος θα μπορούσαν και πολλά άλλα μέτρα να ληφθούν αλλά ότι μια τέτοια ενέργεια θα πρέπει να γίνει μετά από εμπεριστατωμένη μελέτη, που να δίνει τέτοια κίνητρα ώστε να ανταποκρίνονται σης συνεχώς αυξανόμενες ευθύνες των τεχνικών Τ.Α.



ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Γ
ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΜΟΥ ΤΗΣ 12-4-94
ΕΞΕΛΙΞΗ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Τ.Α

1.      Η Π.Α. είναι ένας οργανισμός και όπως όλοι οι οργανισμοί θα πρέπει να καλύπτει ης απαιτήσεις του σύμφωνα με τις ανάγκες που έχει. Οι ανάγκες αυτές εκφράζονται στους εγκεκριμένους Π.Ο.Υ της Π.Α. είτε 100% ή σε ένα ποσοστό ίδιο για όλες τις ειδικότητες.

2.     Στον συνημμένο πίνακα 1 δίνονται στοιχεία για τις νομοθετημένες, τις προβλεπόμενες από τους Π.Ο.Υ και ης υπάρχουσες θέσεις Tαξιάρxων κατά ειδικότητα. Για τα στοιχεία αυτό, υπάρχει η επιφύλαξη μικρών αποκλίσεων επειδή δεν έχουν συλλεγεί από επίσημες πηγές και δεν είναι πρόσφατο.

3.       Από τον πίνακα 1 εξάγoνται τα ακόλουθα συμπεράσματα:

α. Το σύνολο των νομοθετημένων θέσεων Ταξιάρχων πλην Ιπταμένων είναι 16 έναντι 21 προβλεπομένων στους Π.Ο.Υ ήτοι ποσοστό 76%.

β. Σε σχέση με το ποσοστό αυτό όλες οι ειδικότητες πλην τεχνικών βρίσκονται στα επίπεδα αυτά ή και πολύ υψηλότερα.

γ. Το ποσοστό των τεχνικών είναι πολύ χαμηλό ήτοι 36% και για να πλησιάσει στο μέσο ποσοστό θα πρέπει να διπλασιασθούν οι θέσεις των τεχνικών δηλαδή να νομοθετηθούν συνολικά οκτώ θέσεις Ταξιάρxων Τεχνικών.

δ. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι αρχαιότεροι A/κoί ειδικοτήτων Ελεγκτών Αεράμυνας και Μετεωρολόγων δεν έχουν ακόμη συμπληρώσει .τα ουσιαστικά προσόντα για να προαχθούν στο βαθμό του Ταξιάρχoυ.

ε. Για τις ειδικότητες αυτές παρ’ όλον ότι υπάρχουν νομοθετημένες θέσεις δεν προβλέπονται θέσεις Ταξιάρχων στους Π.Ο.Υ. της Π.Α.

4. Από τον πίνακα 1 και εξετάζοντας το ποσοστό των υπαρχόντων Ταξιάρχων σε σχέση με τις προβλεπόμενες θέσεις των Π.Ο.Υ εξάγονται τα ακόλουθα συμπεράσματα :

α. Το ποσοστό κάλυψης για το σύνολο είναι πάλι 76% περίπου.

β. Σε σχέση με το ποσοστό όλες οι ειδικότητες πλην των Τεχνικών βρίσκονται στα επίπεδα αυτά η και πολύ υψηλότερα.

γ. Το ποσοστό των τεχνικών είναι χαμηλό (54,5%) και θα πρέπει να ανεβούν κατά δύο για να πλησιάσει το ποσοστό των Ταξιάρχων τεχνικών το μέσο ποσοστό κάλυψης.

5. Μια άλλη προσέγγιση στο θέμα είναι ότι ο αριθμός των Ταξίαρχων πρέπει να είναι ένα ποσοστό των προβλεπομένων αξκων από τους Π.Ο.Υ. (ή τους υπάρχοντες) για κάθε ειδικότητα. Λόγω μη δυνατότητας εξευρέσεως των στοιχείων από τους Π.Ο.Υ. για όλες τις ειδικότητες, στον πίνακα 2 είναι συμπληρωμένες μόνο οι στήλες των υπαρχόντων Αξκων.

6. Το σύνολο των υπαρχόντων Αξκών πλην Ιπταμένων είναι 4.059 Αξκοί και επομένως το μέσο ποσοστό Ταξιάρχων ως προς το σύνολο των υπαρχόντων Αξκών είναι 0,4% περίπου.

7. όπως φαίνεται από το πίνακα 1 (τελευταία στήλη) το ποσοστό τεχνικών  Ταξιάρχων σε σχέση με τους υπάρχοντες τεχνικούς Αξκούς είναι πολύ χαμηλό 0,32% και θα πρέπει ο αριθμός των Ταξιάρχων να αυξηθεί σε 8 για να βρίσκονται στο μέσο επίπεδο.

8. Από την ανωτέρω ανάλυση διαφαίνεται ότι και για κάλυψη των αναγκών της υπηρεσίας (κάλυψη Π.Ο.Υ) και για την ποσόστωση ως προς τους υπάρχοντες αξκούς, ορθό και δίκαιο είναι να αυξηθούν οι υπάρχοντες Ταξκοι τεχνικοί σε 8 και να νομοθετηθούν άλλες τέσσερεις θέσεις Ταξιάρχων.

9. Θα πρέπει εδώ να αναφερθεί ότι έχει ακολουθηθεί και μια άλλη θεώρηση, αυτή της προαγωγής μετά από κάποιο συγκεκριμένο / προκαθορισμένο χρόνο υπηρεσίας Αξιωματικού, στον κατεχόμενο βαθμό, ίδιο για όλες τις ειδικότητες. Επειδή όμως η μέθοδος αυτή λόγω των αναγκών της υπηρεσίας δεν μπορεί να προσαρμοστεί απόλυτα, δεν ικανοποιεί το θεωρητικά δίκαιον ως προς τα άτομα.

ΠΙΝΑΚΑΣ 1 – Ταξίαρχοι

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΕΝΟΙ Π.Ο.Υ ΥΠΑΡΧΟΝΤΕΣ ΠΟΣΟΣΤΟ
ΤΑΞΧΩΝ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΑΞΚΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΙ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΡΙΘΜΟΙ ΠΟΣΟΣΤΟ
ΕΠΙ Π.Ο.Υ
ΙΠΤΑΜΕΝΟΙ 18 48,6% 37 18 48,6% 1,42%
ΤΕΧΝΙΚΟΙ 4 36,4% 11 6 54,5% 0,32%
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ 2 66,7% 3 3 100% 1,52%
ΕΦΟΔΙΑΣΤΕΣ 2 66,7% 3 3 100% 0,80%
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΙ 1 50% 2 0 0% 0.00%
ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΙ 3 150% 2 4 200% 1,12%
Ε.Α 3 0 1 0,12%
ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΟΙ 1 0 1 0,97%
ΣΥΝΟΛΟ (πλην ΙΠΤ) 16 76,2% 21 18 85,7% 0,44%


ΠΙΝΑΚΑΣ 2 – Αξιωματικοί

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Α ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Β ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΥΝΟΛΟ
ΝΟΜ Π.Ο.Υ ΥΠΑΡΧ ΝΟΜ Π.Ο.Υ ΥΠΑΡΧ ΝΟΜ Π.Ο.Υ ΥΠΑΡΧ
ΙΠΤΑΜΕΝΟΙ 1388 1268 0 0 0 1338 1268
ΤΕΧΝΙΚΟΙ 405 992 416 1556 1449 2558 1865
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ 142 56 198
ΕΦΟΔΙΑΣΤΕΣ 192 182 374
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΙ 123 194 317
ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΙ 356 356
Ε.Α 378 468 846
ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΟΙ 73 30 103
ΣΥΝΟΛΟ (πλην ΙΠΤ) 1680 2379 4059

Πίσω στο Gallup

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *